زیرساخت ابری هایو
[dark-light-mode-switch]

نصب پایتون 3 و تنظیم محیط برنامه نویسی جدا در Ubuntu 20.04

تو این آموزش قرار نصب پایتون 3 در سرور اوبونتو 20.04 رو + تنظیم محیط برنامه نویسی پایتون در سرور رو آموزش بدیم.
فهرست مطالب

نیازمندی ها

برای اینکه بتونید این آموزش رو انجام بدید، نیاز هست که شما یک اکانت غیر root با سطح دسترسی sudo در ubuntu 20.04 داشته باشید.

اگر ندارید یه سر به مقاله تنظیمات اولیه سرور اوبونتو 20.04 بزنید و یکی بسازید.

خب اگر سرور و اکانت جدید آمادست میتونید ادامه بدید.

قدم 1 – تنظیم کردن پایتون 3

اوبونتو 20.04 و ورژن های دیگه Debian Linux همراه با Python 3 هستند، یعنی خودشون قبلا نصب کردن. منتها برای اینکه مطمئن بشید که آخرین نسخه نصب هست پکیج هاتون رو با دستور زیر آپدیت کنید:

sudo apt update

بعد باید پکیج هایی که رو سیستم نصب هستند رو آپگرید کنیم تا مطمئن بشیم که آخرین نسخه رو داریم:

sudo apt -y upgrade

عبارت -y تمام مواردی که برای نصب نیاز به تایید داره رو خودش تایید میکنه اگر ننویسیدش هم اتفاق خاصی نمیوفته فقط یک یا چندتا Yes یا No ازتون پرسیده میشه که باید با حروف y یا n تایید یا ردشون کنید.

وقتی اجرای دستورات تموم شد، می تونید نسخه پایتون 3 رو با دستور زیر چک بکنید:

python3 -V

پاسخ ترمینال همچین چیزی میشه:

python 3.8.10

خب، حالا بیایید برای مدیریت پکیج های پایتون pip رو نصب کنیم، ابزاری که نصب و مدیریت پکیج هایی که در آینده برای برنامه نویسی نیاز داریم رو انجام میده.

برای نصب pip دستور زیر رو بنویسید:

sudo apt install -y python3-pip

پکیج های پایتون برای پروژه های برنامه نویسی تون رو با دستوری مشابه دستور زیر میتونید نصب کنید:

pip3 install esme_package

قاعدتا باید به جای esme_package اسم پکیجی که میخاهید برای پایتون نصب کنید رو بنویسید، مثل Django برای طراحی سایت یا Scrapy برای استخراج اطلاعات از سایت ها.

بنابراین اگر میخواید Django رو نصب کنید باید دستور pip3 install django رو بنویسید.

یه چندتا پکیج و ابزار توسعه دیگه هم برای نصب هست تا پیش نیاز های برنامه نویسی با پایتون رو کامل داشته باشید:

sudo apt install -y build-essential libssl-dev libffi-dev python3-dev

بعد از اینکه پایتون تنظیم شد و pip و باقی ابزار ها نصب شدن، ما میتونیم شروع کنیم به ایجاد یک محیط توسعه پروژه.

قدم 2 – تنظیم کردن محیط برنامه نویسی مجزا برای پایتون

محیط برنامه نویسی مجزا برای پایتون این قابلیت رو میده که تو سرور تون یک محیط کاملا جدا و مخصوص برای پروژه های پایتون تون داشته باشید. اینطوری که پکیج ها یا تنظیمات محتلف پروژه ها با هم قاطی نمیشن و هرکدو جدا برای خودشون کار میکنن.

تنظیم کردن محیط توسعه جدا برای مدیریت پروژه های پایتون عالی عمل میکنه، بخصوص وقتی که از پکیج های مختلف زیادی استفاده میکنید.

شما میتونید هر تعداد محیط توسعه که دوست دارید نصب و راه اندازی بکنید، هر محیط توسعه عملا یک فولدر تو سرور شماست که چندتا اسکریپت داخلش برای اینکه محیط توسعه بتونه کارش رو انجام بده داره.

خب چند روش برای ایجاد محیط توسعه برنامه نویسی تو پایتون هست که ما از ماژول venv که یکی از استاندارد های کتابخانه پایتون هست استفاده میکنیم.

برای نصب venv دستور زیر رو اجرا کنید:

sudo apt install -y python3-venv

وقتی کار دستور بالا تموم شد، ما آماده این هستیم که محیط توسعه خودمون رو بسازیم. با انتخاب پوشه ای که میخوایم محیط توسعه توش ساخته بشه شروع میکنیم یا شایدم با ساخت پوشه جدید برای محیط توسعه با کمک دستور mkdir:

mkdir esme_pooshe

حالا با دستور زیر وارد پوشه ای که ساختید بشید:

cd esme_pooshe

وقتی وارد پوشه ای که ساختید شدید میتونید محیط توسعه رو با دستور زیر بسازید و اجراش کنید:

 

python3 -m venv my_env

درواقع، pyvenv یکسری پوشه که شامل یکسری آیتم خاص هست میسازه که با دستور ls میتونیم لیست اونها رو ببینیم:

ls my_env

خروجی دستور بالا:

bin  include  lib  lib  pyvenv.cfg  share

همه این فایل ها باعث میشن تا پروژه شما کاملا جدا و ایزوله شده از باقی سرور اجرا بشه و نصب پکیج های متعدد کل سرور رو تحت تاثیر قرار نده. این کار تمرین خوبی برای استفاده از version control در پایتون هست.

خب، حالا برای استفاده از این محیط توسعه باید فعالش بکنیم، برای اینکار دستور زیر رو وارد کنید:

source my_env/bin/activate

حالا ترمینال شما پیشوند my_env رو قبل از دستورات شما نمایش میده. البته با توجه به اینکه چه نسخه ای از لینوکس رو استفاده میکنید ترمینال شما ممکنه پیشوند متفاوتی رو نشون بده. با اینجال اسم محیط توسعه شما تو پرانتز اولین چیزی هست که تو اول هر خط دیده میشه:

(my_env) hadi@ubuntu:~/esme_pooshe$

این پیشوند مارو مطمئن میکنه که محیط توسعه درحال حاضر فعال هست، به این معنی که اگر اینجا پروژه ای رو ایجاد بکنیم پروژه فقط از تنظیمات و پکیج هایی که تو ای محیط هستند استفاده میکنه.

نکته: وقتی داخل محیط توسعه هستید، شما میتونید از دستون python به جای python3، و pip به جای pip3 استفاده کنید. اما اگر خارج از محیط باشید باید از python3 و pip3 استفاده کنید.

بعد از انجام تمام این مراحل، محیط توسعه شما آماده استفاده هست.

قدم 3 – ساخت برنامه “Hello World” در پایتون

حالا که محیط توسعه پایتون خودمون رو داریم بیایید برنامه محبوب Hello World رو بسازیم.

با این برنامه میتونیم محیط توسعه امون رو تست کنیم و اگر با پایتون آشنا نیستید شروع خوبی میتونه براتون باشه.

برای اینکار یه ترمینال جدید باز کنید و با دستور nano ویرایشگر متن رو برای ایجاد فایل برنامه اجرا کنید:

(my_env) hadi@ubuntu:~/esme_pooshe$ nano hello.py

دقت کنید که قبل از عبارت nano جزء دستور نیست و فقط آدرس پوشه محیط توسعه ما هست که برای اینکه بدونید چه شکلی هست نوشتمش.

وقتی دستور اجرا شد و ویراشگر متن باز شد کد زیر رو بنویسید:

print("hello, World!")

برای ذخیره کردن و خروج از nano دکمه CTRL + X و بعد Y و در آخر Enter رو بزنید.

وقتی از نانو خارج شدید میتونید با دستور زیر برنامه ای که نوشتید رو اجرا کنید:

python hello.py

در نهایت برنامه ما عبارت زیر رو در ترمینال نمایش خواهد داد:

Hello, World!

این یه برنامه ساده و فقط برای تست بود مطمئنا میتونید برنامه های حرفه و ای و پیشرفته زیادی در محیط توسعه خودتون بنویسید و تست بکنید.

در نهایت برای خروج از محیط توسعه فعلی دستور deactivate رو اجرا بکنید تا به پوشه اصلی سرور برگردید.

رایگان آموزش ببین - آموزش کار با سرویس های هایو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *